اسفند ماه به سرعت در حال طی شدن است البته مملو از نواوری و تغییرات است چرا که ارام ارام صدای نوروز را طنین انداز می کند ان هم نوروزی که قدمتی ازایران باستان تا به امروز دارد و گذر زمانه نتوانسته خللی بر ان وارد اورد و حتی گسترده تر نیز شده است و هم اکنون به غیر از ایران که خاستگاه اصلی ان است در ترکیه – هند – افغانستان –پاکستان –سوریه – اسیای میانه و قفقاز – چین – روسیه .برگزار می شود . نوروز اغاز رستاخیز طبیعت است و نفس کشیدن نباتات و جمادات را مژده می دهد انسانها هم به تبع ان پوششی نو والبته نگرشی نو را بر می گزینند و موقع تحویل سال بهترین ها را برای یکدیگر ارزمندند و چه بسا که به دین طریق خط بطلانی بر تمامی کینه ها و کدورت ها می کشند ودرخت مهر و دوستی را می نشانند. پیش درامد این واقعه میمون، چهارشنبه سوری در اخرین روزهای اسفند است . سوری به معنی سرخ است و اتش بر پا کردن برای یاری رساندن به تسریع گرمای هوا در جهت رخت بر بستن سرمای زمستان است که قبلا بر پشت بامها اجرا می شد ولی اکنون به سطح معابر نزول نموده است .رسم کوزه شکستن هم از دیگر مقدمات این سنت فراگیر است که در ان ظروف سفالین پیش از نوروز باید نو بشوند چون چرکین هستند و با استفاده از کاسه و کوزه نو ، به بهداشت خانه و کنترل بیماری ها کمک می کردند . رسم قاشق زنی هم در سالهای عقبتر اجرا می شد و خود تمثیلی بود از فرارسیدن مهمانان تازه رسیده اسمانی که گرسنه شده اند و اب و غذا می جویند و چون انها ناشناخته و غیر محسوس هستند پس پسران و دخترانی که این کار را انجام می دهند هم روی خود را می پوشانند تا ناشناس بمانند و غذا و فدیه خود را بگیرند . حاجی فیروز که نسبتا هم اکنون می توان در بعضی از مکانها ان را دید با ان چهره سیاه خود نماد بازگشت او از جهان مردگان است و لباس سرخ او نماد خون سیاوش و شادی او هم برای زایش دوباره و رویش و برکت است. حال می رسیم به لحظه تحویل سال و سفره هفت سین که شهره جهانی شده است و ان اوج نوروز است که خانواده ها در کنارهمدیگر سپری می کنند و احتمالا هم این خاطره خوب را با دادن عیدی تکمیل می کردند که درزمانهای قدیم رسم بر این بود نمایندگان و بزرگان و فرمانروایان و حتی عامه مردم متناسب با توانایی خود هدایایی را به دربار اهدا می کردند .حلقه اخر این پازل فرهنگی اجتماعی 13 فروردین است از دورانهای دور ایرانیان در این روز به دشت و صحرا و کنار چشمه ها و جویبارها می رفتند وبرای همه ایران طلب باران می کردند افکندن سبزه های نوروزی به اب روان هم تمثیلی از دادن فدیه به ایزد اب اناهیتا است چون ایران همواره با دیو خشکی و خشکسالی در کشمکش بوده استدر پایان باید گفت نوروز نه فقط یک سری رسوم خاص بلکه یک نظام فکری مدون و حیاتی است که انسجام اجتماعی را به همراه دارد وباعث نزدیکی اقوام و اقلیتها در حوزه تمدنی ایران بزرگ می شود این ملتها بر پایه ایین مشترک، برخلاف مرزهای ی تفرقه انگیز،عمل می کنند تا به صلح و دوستی بشریت کمک کرده باشند و اینجاست که دیپلماسی فرهنگی در نظام بین الملل رخ می نمایاند.
دیپلماسی و دیگر هیچ
فرضیه 10 سالگی تحولات سیاسی ایران
کتاب و دانشجو ودنیای علم راهکاری مغفول در جهان سوم
هم ,ان ,نوروز ,ها ,– ,نو ,است که ,است و ,می کردند ,و حتی ,را می
درباره این سایت